"Tayloryzm" - podejście do zarządzania skupione na zapewnieniu maksymalnej intensyfikacji pracy, przy jednoczesnym minimalizowaniu kosztów. Tayloryzm wprowadził oparty na chronometrażu (pomiar czasu przy pomocy sekundomierzy) system normowania pracy, który sprzężony jest z systemem wynagradzania.
Robotnicy sprzeciwiali się tayloryzmowi, uważając, że doprowadza do zwolnień, a także wytężonego wysiłku przy nieproporcjonalnej płacy. Sam Frederick Winslow Taylor uważał, że sprzeciw pracowników wobec jego systemu wynikał z lenistwa, gdyż - jak twierdził - każdy robotnik pracuje tak wolno, jak tylko zdoła. Uważał, że wzrost efektywności pracy powoduje rozwój gospodarki, czyli nie prowadzi do zwolnień.
Frederick Winslow Taylor (1856-1915) - amerykański inżynier. Zdał egzaminy na Harvard University, jednak ze względu na szybko pogarszający się wzrok, studiów nie podjął. Został mechanikiem i pracownikiem fizycznym. Jednym z pierwszych miejsc pracy był warsztat maszynowy w Midvale Steel Works. Pracując tam jako robotnik i mechanik zdał sobie sprawę, że on i inni robotnicy pracowali nie tak wydajnie, jak mogliby pracować. Kiedy został brygadzistą, oczekując od robotników większej wydajności, zaczął badać i analizować produktywność zarówno ludzi, jak i maszyn. 15 lat później został niezależnym doradcą biznesowym. Jego wizytówka brzmiała: "Inżynier konsultant - systematyzacja zarządzania dystrybucją i kosztami produkcji".